Vangelo (Mt 11,25-30) - In quel tempo Gesù disse: «Ti rendo lode, Padre, Signore del cielo e della terra, perché hai nascosto queste cose ai sapienti e ai dotti e le hai rivelate ai piccoli. Sì, o Padre, perché così hai deciso nella tua benevolenza. Tutto è stato dato a me dal Padre mio; nessuno conosce il Figlio se non il Padre, e nessuno conosce il Padre se non il Figlio e colui al quale il Figlio vorrà rivelarlo. »Venite a me, voi tutti che siete stanchi e oppressi, e io vi darò ristoro. Prendete il mio giogo sopra di voi e imparate da me, che sono mite e umile di cuore, e troverete ristoro per la vostra vita. Il mio giogo infatti è dolce e il mio peso leggero».

Il commento al Vangelo a cura di Monsignor Vincenzo Paglia

Il Vangelo che abbiamo ascoltato continua il discorso di addio di Gesù ai discepoli. Egli sta per lasciarli, ma l'amore che ha per loro non termina. Dice loro: "Chi accoglie i miei comandamenti e li osserva, è colui che mi ama". È una affermazione che potrebbe apparire ovvia: seguire infatti l'insegnamento di qualcuno, in genere, è segno di stima e di apprezzamento. Gesù sottolinea però che per vivere il Vangelo non basta un rispetto formale, c'è bisogno di coinvolgersi con tutta la vita. E questo richiede l'amore di cui parla Gesù. Il Vangelo, che racchiude come in uno scrigno l'amore di Gesù, non propone una delle tante ideologie che di tempo in tempo guidano i comportamenti degli uomini. Il Vangelo contiene l'amore stesso di Gesù. Infatti, questo amore non è solo il motivo dell'osservanza dei comandamenti, ma la sostanza stessa dei comandamenti. Essere cristiani non significa appartenere ad una civiltà o ad una cultura, a un club o ad una qualsiasi organizzazione non governativa per quanto benemerita. Il Vangelo chiede di legare la propria vita a Gesù. Già l'Antico Testamento lo notava a proposito della sapienza: "La sapienza è splendida e non sfiorisce, facilmente si lascia vedere da coloro che la amano e si lascia trovare da quelli che la cercano. L'amore per lei è osservanza delle sue leggi" (6,12.18). Gesù continua dicendo che l'amore attrae anche il cuore del Padre che sta nei cieli e lui stesso si manifesterà a colui che lo ama. È l'esperienza spirituale che ciascun credente è chiamato a vivere. L'apostolo Giuda, uno dei dodici, di cognome Taddeo, gli chiede di manifestarsi a tutti e in maniera appariscente. Povero Giuda che ragiona ancora con le categorie messianiche comuni! Gesù non risponde direttamente alla domanda di questo Giuda, ma coglie l'occasione per chiarire cosa significa vederlo dopo la resurrezione: l'amore spinge a mettere in pratica il Vangelo e il discepolo diviene la dimora di Gesù e del Padre: "Se uno mi ama, osserverà la mia parola e il Padre mio lo amerà e noi verremo a lui e prenderemo dimora presso di lui". Se manca l'amore, il Vangelo sarà una parola muta e gli uomini si ritroveranno soli con loro stessi, lontani da Dio, e in balia della forza cattiva e violenta del male. Gesù avverte i discepoli di questo pericolo e promette loro il Consolatore. Sarà il Padre stesso a effonderlo nei loro cuori. Lo Spirito li accompagnerà lungo la storia, insegnando loro ogni cosa e ricordando le parole di Gesù che sono l'eredità preziosa da trasmettere di generazione in generazione. Attraverso l'azione dello Spirito che ci aiuta a comprendere sempre più profondamente il Vangelo, il Signore continua ad essere presente in mezzo a noi e ad operare per il bene dell'umanità.

If anyone loves me he will keep my word

Gospel (Mt 11,25-30)

At that time Jesus said: «I praise you, Father, Lord of heaven and earth, because you have hidden these things from the wise and learned and have revealed them to little ones. Yes, O Father, because you have decided so in your benevolence. Everything has been given to me by my Father; no one knows the Son except the Father, and no one knows the Father except the Son and anyone to whom the Son wishes to reveal him. »Come to me, all you who are weary and burdened, and I will give you rest. Take my yoke upon you and learn from me, who am meek and humble of heart, and you will find refreshment for your life. For my yoke is easy and my burden is light."
The commentary on the Gospel by Monsignor Vincenzo Paglia

The Gospel we heard continues Jesus' farewell speech to his disciples. He is about to leave them, but the love he has for them never ends. He says to them, “Whoever receives my commandments and keeps them, he is the one who loves me.” It is a statement that might seem obvious: in fact, following someone's teachings is generally a sign of esteem and appreciation. However, Jesus underlines that to live the Gospel, formal respect is not enough, there is a need to involve oneself with one's whole life. And this requires the love that Jesus speaks of. The Gospel, which contains the love of Jesus as if in a treasure chest, does not propose one of the many ideologies that from time to time guide the behavior of men. The Gospel contains the very love of Jesus. In fact, this love is not only the reason for observing the commandments, but the very substance of the commandments. Being Christian does not mean belonging to a civilization or culture, to a club or to any non-governmental organization however worthy. The Gospel asks us to link our lives to Jesus. The Old Testament already noted this in relation to wisdom: "Wisdom is splendid and does not fade, it is easily seen by those who love it and it is found by those who seek it Love for her is observance of her laws" (6,12.18). Jesus continues by saying that love also attracts the heart of the Father who is in heaven and he himself will manifest himself to the one who loves him. It is the spiritual experience that each believer is called to live. The apostle Judas, one of the twelve, surname Thaddeus, asks him to reveal himself to everyone and in a conspicuous way. Poor Judas who still thinks with common messianic categories! Jesus does not directly answer this Judas' question, but takes the opportunity to clarify what it means to see him after the resurrection: love pushes him to put the Gospel into practice and the disciple becomes the home of Jesus and the Father: "If anyone he loves, he will keep my word, and my Father will love him, and we will come to him and make our home with him." If love is missing, the Gospel will be a silent word and men will find themselves alone with themselves, far from God, and at the mercy of the evil and violent force of evil. Jesus warns the disciples of this danger and promises them the Comforter. The Father himself will pour it into their hearts. The Spirit will accompany them throughout history, teaching them everything and remembering the words of Jesus which are the precious legacy to be transmitted from generation to generation. Through the action of the Spirit who helps us to understand the Gospel ever more deeply, the Lord continues to be present among us and to work for the good of humanity.

Si alguien me ama cumplirá mi palabra.

Evangelio (Mt 11,25-30)

En aquel tiempo Jesús dijo: «Te alabo, Padre, Señor del cielo y de la tierra, porque has ocultado estas cosas a los sabios y a los entendidos y las has revelado a los pequeños. Sí, oh Padre, porque así lo has decidido en tu benevolencia. Todo me ha sido dado por mi Padre; nadie conoce al Hijo sino el Padre, y nadie conoce al Padre sino el Hijo y aquel a quien el Hijo quiera revelarlo. »Venid a mí todos los que estáis cansados ​​y agobiados, y yo os haré descansar. Llevad mi yugo sobre vosotros y aprended de mí, que soy manso y humilde de corazón, y encontraréis refrigerio para vuestra vida. Porque mi yugo es fácil y ligera mi carga."
El comentario al Evangelio de monseñor Vincenzo Paglia

El Evangelio que escuchamos continúa el discurso de despedida de Jesús a sus discípulos. Está a punto de dejarlos, pero el amor que les tiene no termina. Les dice: "El que recibe mis mandamientos y los observa es el que me ama". Es una afirmación que podría parecer obvia: de hecho, seguir las enseñanzas de alguien es generalmente un signo de estima y aprecio. Sin embargo, Jesús subraya que para vivir el Evangelio no basta el respeto formal, es necesario implicarse en toda la vida. Y esto requiere el amor del que habla Jesús. El Evangelio, que contiene el amor de Jesús como en un cofre del tesoro, no propone una de las muchas ideologías que de vez en cuando guían el comportamiento de los hombres. El Evangelio contiene el amor mismo de Jesús, de hecho, este amor no es sólo la razón para observar los mandamientos, sino la sustancia misma de los mandamientos. Ser cristiano no significa pertenecer a una civilización o cultura, a un club o a cualquier organización no gubernamental por muy valiosa que sea. El Evangelio nos pide unir nuestra vida a Jesús, como ya lo señalaba el Antiguo Testamento en relación con la sabiduría: "La sabiduría es espléndida y no se marchita, es fácilmente vista por quienes la aman y la encuentran quienes la buscan. Amor". para ella es la observancia de sus leyes" (6,12.18). Jesús continúa diciendo que el amor atrae también el corazón del Padre que está en los cielos y él mismo se manifestará al que lo ama. Es la experiencia espiritual que cada creyente está llamado a vivir. El apóstol Judas, uno de los doce, de apellido Tadeo, le pide que se revele a todos y de forma notoria. ¡Pobre Judas que todavía piensa con categorías mesiánicas comunes! Jesús no responde directamente a esta pregunta de Judas, pero aprovecha para aclarar lo que significa verlo después de la resurrección: el amor lo empuja a poner en práctica el Evangelio y el discípulo se convierte en casa de Jesús y del Padre: "Si alguno él ama, guardará mi palabra, y mi Padre lo amará, y vendremos a él y haremos nuestro hogar con él." Si falta el amor, el Evangelio será palabra silenciosa y los hombres se encontrarán solos consigo mismos, lejos de Dios y a merced de la fuerza maligna y violenta del mal. Jesús advierte a los discípulos de este peligro y les promete el Consolador. El Padre mismo lo derramará en sus corazones. El Espíritu los acompañará a lo largo de la historia, enseñándoles todo y recordando las palabras de Jesús que son el precioso legado que se transmitirá de generación en generación. Por la acción del Espíritu que nos ayuda a comprender cada vez más profundamente el Evangelio, el Señor sigue estando presente entre nosotros y trabajando por el bien de la humanidad.

Si quelqu'un m'aime, il tiendra parole

Évangile (Mt 11,25-30)

Jésus dit alors : « Je te loue, Père, Seigneur du ciel et de la terre, parce que tu as caché ces choses aux sages et aux savants et que tu les as révélées aux petits. Oui, ô Père, parce que tu l'as décidé dans ta bienveillance. Tout m'a été donné par mon Père ; personne ne connaît le Fils si ce n'est le Père, et personne ne connaît le Père si ce n'est le Fils et quiconque à qui le Fils veut le révéler. « Venez à moi, vous tous qui êtes fatigués et chargés, et je vous donnerai du repos. Prenez mon joug sur vous et apprenez de moi, qui suis doux et humble de cœur, et vous trouverez du réconfort pour votre vie. Car mon joug est doux et mon fardeau est léger. »
Le commentaire de l'Évangile de Mgr Vincenzo Paglia

L'Évangile que nous avons entendu poursuit le discours d'adieu de Jésus à ses disciples. Il est sur le point de les quitter, mais l’amour qu’il leur porte ne s’arrête pas. Il leur dit : « Celui qui reçoit mes commandements et les observe, c'est celui qui m'aime. » C'est une affirmation qui peut paraître évidente : en effet, suivre les enseignements de quelqu'un est généralement un signe d'estime et d'appréciation. Cependant, Jésus souligne que pour vivre l'Évangile, le respect formel ne suffit pas, il faut s'impliquer dans toute sa vie. Et cela nécessite l’amour dont parle Jésus. L’Évangile, qui contient l’amour de Jésus comme dans un coffre au trésor, ne propose pas une des nombreuses idéologies qui guident de temps à autre le comportement des hommes. L’Évangile contient l’amour même de Jésus, qui n’est pas seulement la raison pour laquelle on observe les commandements, mais la substance même des commandements. Être chrétien ne signifie pas appartenir à une civilisation ou une culture, à un club ou à une organisation non gouvernementale aussi digne soit-elle. L'Évangile nous demande de lier notre vie à Jésus. L'Ancien Testament le notait déjà à propos de la sagesse : « La sagesse est splendide et ne se fane pas, elle est facilement vue par celui qui l'aime et elle est trouvée par celui qui la cherche. Amour pour elle, c'est l'observance de ses lois » (6,12.18). Jésus poursuit en disant que l'amour attire aussi le cœur du Père qui est aux cieux et que lui-même se manifestera à celui qui l'aime. C'est l'expérience spirituelle que chaque croyant est appelé à vivre. L'apôtre Judas, l'un des douze, surnommé Thaddeus, lui demande de se révéler à tous et de manière visible. Pauvre Judas qui pense encore avec des catégories messianiques communes ! Jésus ne répond pas directement à cette question de Judas, mais profite de l'occasion pour clarifier ce que signifie le voir après la résurrection : l'amour le pousse à mettre en pratique l'Évangile et le disciple devient la maison de Jésus et du Père : « Si quelqu'un il aime, il gardera ma parole, et mon Père l'aimera, et nous viendrons à lui et ferons notre demeure avec lui. Si l’amour manque, l’Évangile sera une parole silencieuse et les hommes se retrouveront seuls avec eux-mêmes, loin de Dieu et à la merci du mal et de la force violente du mal. Jésus prévient les disciples de ce danger et leur promet le Consolateur. Le Père lui-même le déversera dans leur cœur. L'Esprit les accompagnera tout au long de l'histoire, leur enseignant tout et se souvenant des paroles de Jésus qui sont le précieux héritage à transmettre de génération en génération. Par l’action de l’Esprit qui nous aide à comprendre toujours plus profondément l’Évangile, le Seigneur continue d’être présent parmi nous et d’œuvrer pour le bien de l’humanité.

Se alguém me ama, manterá minha palavra

Evangelho (Mt 11,25-30)

Naquele momento Jesus disse: «Eu te louvo, Pai, Senhor do céu e da terra, porque escondeste estas coisas aos sábios e instruídos e as revelaste aos pequeninos. Sim, ó Pai, porque assim decidiste em tua benevolência. Tudo me foi dado por meu Pai; ninguém conhece o Filho senão o Pai, e ninguém conhece o Pai senão o Filho e qualquer pessoa a quem o Filho o queira revelar. »Venham a mim, todos vocês que estão cansados ​​e sobrecarregados, e eu lhes darei descanso. Tome sobre você meu jugo e aprenda comigo, que sou manso e humilde de coração, e você encontrará revigoramento para sua vida. Pois meu jugo é suave e meu fardo é leve”.
O comentário ao Evangelho de Monsenhor Vincenzo Paglia

O Evangelho que ouvimos continua o discurso de despedida de Jesus aos seus discípulos. Ele está prestes a deixá-los, mas o amor que sente por eles não acaba. Ele lhes diz: “Quem recebe os meus mandamentos e os observa, esse é o que me ama”. É uma afirmação que pode parecer óbvia: na verdade, seguir os ensinamentos de alguém é geralmente um sinal de estima e apreço. Contudo, Jesus sublinha que para viver o Evangelho não basta o respeito formal, é preciso envolver-se com toda a vida. E isto requer o amor de que fala Jesus. O Evangelho, que contém o amor de Jesus como num cofre de tesouro, não propõe uma das muitas ideologias que de vez em quando orientam o comportamento dos homens. O Evangelho contém o próprio amor de Jesus: de facto, este amor não é apenas a razão da observância dos mandamentos, mas a própria substância dos mandamentos. Ser cristão não significa pertencer a uma civilização ou cultura, a um clube ou a qualquer organização não governamental, por mais digna que seja. O Evangelho pede-nos que liguemos a nossa vida a Jesus. O Antigo Testamento já o notava em relação à sabedoria: “A sabedoria é esplêndida e não desaparece, é facilmente vista por quem a ama e é encontrada por quem a procura. para ela é a observância das suas leis” (6,12.18). Jesus continua dizendo que o amor atrai também o coração do Pai que está nos céus e ele mesmo se manifestará a quem o ama. É a experiência espiritual que cada crente é chamado a viver. O apóstolo Judas, um dos doze, de sobrenome Tadeu, pede-lhe que se revele a todos e de forma visível. Pobre Judas que ainda pensa com categorias messiânicas comuns! Jesus não responde diretamente a esta pergunta de Judas, mas aproveita para esclarecer o que significa vê-lo depois da ressurreição: o amor o impele a pôr em prática o Evangelho e o discípulo se torna a casa de Jesus e do Pai: “Se alguém ele ama, ele cumprirá a minha palavra, e meu Pai o amará, e viremos a ele e faremos nele morada”. Se faltar o amor, o Evangelho será uma palavra silenciosa e os homens encontrar-se-ão sozinhos consigo mesmos, longe de Deus e à mercê da força maligna e violenta do mal. Jesus avisa os discípulos deste perigo e promete-lhes o Consolador. O próprio Pai derramará isso em seus corações. O Espírito os acompanhará ao longo da história, ensinando-lhes tudo e recordando as palavras de Jesus que são o precioso legado a ser transmitido de geração em geração. Através da acção do Espírito que nos ajuda a compreender cada vez mais profundamente o Evangelho, o Senhor continua a estar presente entre nós e a trabalhar para o bem da humanidade.

如果有人愛我，他就會遵守我的諾言

福音（太11,25-30）

那時，耶穌說：「父啊，天地的主啊，我讚美你，因為你向智者和有學問的人隱藏了這些事情，而向小孩子們​​揭示了它們。 是的，天父啊，因為您本著仁慈做出了這樣的決定。 一切都是天父給我的； 除了聖父之外，沒有人認識聖子；除了聖子和聖子願意向其啟示的任何人之外，沒有人認識聖父。 » 凡是疲倦、擔負重擔的人，到我這裡來吧，我會讓你們得到休息。 負起我的軛，向心地溫柔謙卑的我學習，你的生活就會得到更新。 因為我的軛是容易的，我的擔子是輕省的。”
文森佐·帕格利亞主教對福音的評論

我們聽到的福音延續了耶穌對門徒的告別演講。 他即將離開他們，但他對他們的愛並沒有結束。 他對他們說：“凡接受我的誡命並遵守的人，就是愛我的人。” 這句話看似顯而易見：事實上，遵循某人的教誨通常是尊重和欣賞的表現。 然而，耶穌強調，要活出福音，僅僅形式上的尊重是不夠的，還需要全心投入。 這需要耶穌所說的愛，福音裡蘊藏著耶穌的愛，就像藏在寶庫裡一樣，它並沒有提出時常指導人們行為的眾多意識形態中的一種。 福音包含了耶穌的愛，事實上，這種愛不僅是遵守誡命的原因，也是誡命的實質。 成為基督徒並不意味著屬於某種文明或文化、俱樂部或任何有價值的非政府組織。 福音要求我們將我們的生命與耶穌聯繫起來。舊約聖經已經指出了與智慧有關的這一點：「智慧是燦爛的，不會褪色，愛它的人很容易看到它，尋求它的人可以找到它。愛對她來說，遵守她的法律」（6,12.18）。 耶穌繼續說，愛也吸引天父的心，祂親自向愛祂的人顯現。 這是每個信徒被呼召要過的屬靈經驗。 使徒猶大，十二使徒之一，姓撒迪厄斯，要求他以引人注目的方式向所有人顯現自己。 可憐的猶大，他仍然用常見的彌賽亞類別來思考！ 耶穌沒有直接回答猶大的問題，而是藉機澄清復活後見到他意味著什麼：愛推動他實踐福音，門徒成為耶穌和天父的家：「若有人他愛我，他會遵守我的諾言，我的天父也會愛他，我們會到他那裡去，和他一起安家。” 如果缺少愛，福音就會成為無聲的話語，人們會發現自己孤獨一人，遠離上帝，並受到邪惡和暴力暴力力量的擺佈。 耶穌警告門徒注意這種危險，並應許給他們保惠師。 天父親自將其傾注到他們的心中。 聖靈將陪伴他們度過整個歷史，教導他們一切，並記住耶穌的話，這是代代相傳的寶貴遺產。 透過聖靈的行動，幫助我們更深入地理解福音，主繼續臨在我們中間，並為人類的福祉而努力。

Если кто-то любит меня, он сдержит свое слово

Евангелие (Мф 11,25-30)

Тогда Иисус сказал: «Хвалю Тебя, Отец, Господь неба и земли, за то, что Ты сокрыл сие от мудрых и учёных и открыл малым. Да, о Отец, потому что Ты так решил по Своему милосердию. Все было дано мне моим Отцом; никто не знает Сына, кроме Отца, и никто не знает Отца, кроме Сына и всякого, кому Сын хочет открыть Себя. «Придите ко мне все труждающиеся и обремененные, и Я успокою вас. Возьмите иго Мое на себя и научитесь от Меня, кротого и смиренного сердцем, и найдете отдохновение для жизни вашей. Ибо иго Мое благо, и бремя Мое легко».
Комментарий к Евангелию монсеньора Винченцо Палья

Евангелие, которое мы услышали, продолжает прощальную речь Иисуса своим ученикам. Он собирается покинуть их, но его любовь к ним не заканчивается. Он говорит им: «Кто заповеди Мои принимает и соблюдает их, тот любит Меня». Это утверждение может показаться очевидным: на самом деле следование чьим-либо учениям обычно является признаком уважения и признательности. Однако Иисус подчеркивает, что для того, чтобы жить по Евангелию, недостаточно формального уважения, необходимо посвятить себя всей своей жизни. А для этого необходима та любовь, о которой говорит Иисус.Евангелие, содержащее любовь Иисуса, как будто в сундуке с сокровищами, не предлагает ни одной из многих идеологий, которые время от времени руководят поведением людей. В Евангелии заключена сама любовь Иисуса, ведь эта любовь является не только причиной соблюдения заповедей, но и самой сутью заповедей. Быть христианином не означает принадлежать к цивилизации или культуре, к клубу или какой-либо достойной неправительственной организации. Евангелие просит нас связать свою жизнь с Иисусом. В Ветхом Завете это уже отмечалось в отношении мудрости: «Мудрость прекрасна и не увядает, она легко видна любящим ее и находит ее ищущий Любовь для нее есть соблюдение ее законов» (6,12,18). Иисус продолжает, говоря, что любовь также привлекает сердце Отца Небесного, и Он Сам явит себя тому, кто любит Его. Это духовный опыт, который призван пережить каждый верующий. Апостол Иуда, один из двенадцати, по прозвищу Фаддей, просит его явиться всем и на видном месте. Бедный Иуда, который все еще мыслит обычными мессианскими категориями! Иисус не отвечает прямо на этот вопрос Иуды, но пользуется случаем, чтобы прояснить, что значит увидеть его после воскресения: любовь толкает его к осуществлению Евангелия на практике, а ученик становится домом Иисуса и Отца: «Если кто он любит, он сдержит слово Мое, и Отец Мой возлюбит его, и мы придем к нему и сотворим у него свой дом». Если отсутствует любовь, Евангелие будет молчаливым словом, и люди окажутся наедине с собой, вдали от Бога и во власти зла и жестокой силы зла. Иисус предупреждает учеников об этой опасности и обещает им Утешителя. Сам Отец изольет это в их сердца. Дух будет сопровождать их на протяжении всей истории, обучая всему и помня слова Иисуса, которые являются драгоценным наследием, которое должно передаваться из поколения в поколение. Через действие Духа, который помогает нам глубже понимать Евангелие, Господь продолжает присутствовать среди нас и трудиться на благо человечества.

もし誰かが私を愛しているなら、彼は私の約束を守るだろう

福音（マタ 11,25-30）

その時イエスはこう言われました。「天と地の主よ、父よ、私はあなたをほめます。あなたはこれらのことを知恵ある者や学識のある者たちには隠し、幼い者たちにはそれを明らかにしてくださいました。」 そうです、お父様、あなたは慈悲の心でそう決​​めたのですから。 すべては父から私に与えられたものです。 父以外には誰も御子を知りませんし、御子と御子が御子を明らかにしたいと願う人以外には御父を知りません。 「疲れた者、重荷を負っている者は皆、わたしのもとに来なさい。わたしはあなたたちを休ませてあげます。」 わたしのくびきを負って、柔和で謙虚な心の持ち主であるわたしから学びなさい。そうすれば、あなたは人生にさわやかさを見つけるでしょう。 私のくびきは軽く、荷は軽いからです。」
ヴィンチェンツォ・パーリア修道士による福音書の解説

私たちが聞いた福音は、イエスの弟子たちへの別れの言葉の続きです。 彼は彼らと別れようとしていますが、彼らに対する彼の愛は終わりません。 イエスは彼らにこう言います。「わたしの戒めを受け入れてそれを守る者は、わたしを愛する人です。」 これは明白に思えるかもしれない言葉です。実際、誰かの教えに従うことは、一般的に尊敬と感謝の表れです。 しかし、イエスは、福音に従って生きるためには、形式的に敬意を払うだけでは十分ではなく、自分自身の人生全体に関わる必要があると強調しています。 福音書には、まるで宝箱に入っているかのようにイエスの愛が含まれていますが、時には人間の行動を導く多くのイデオロギーのうちの 1 つを提案しているわけではありません。 福音にはイエスの愛そのものが含まれており、実際、この愛は戒めを守る理由であるだけでなく、戒めの内容そのものでもあります。 キリスト教徒であるということは、どれほど価値のある文明や文化、クラブや非政府組織に所属することを意味するものではありません。 福音は私たちに自分の人生をイエスと結びつけるように求めています。旧約聖書は知恵との関連ですでにこのことを述べています：「知恵は素晴らしく、色あせることがなく、それを愛する人には簡単に分かり、それを求める人にはそれが見つかります。彼女は律法を遵守しているからである」(6,12.18)。 イエスは続けて、愛は天におられる父の心をも惹きつけ、ご自分を愛する者に御自身を現される、と述べました。 それは、各信者が生きるよう求められている霊的な経験です。 十二人の一人で姓がサデウスである使徒ユダは、自分自身をすべての人に、そして目立つ方法で明らかにするように彼に頼みます。 まだ一般的な救世主的カテゴリーで考えている哀れなユダ！ イエスはこのユダの質問に直接答えませんでしたが、復活後にイエスに会うことが何を意味するのかを明らかにする機会を利用しました。愛が彼に福音を実践するよう促し、弟子がイエスと父の家になるのです。彼は愛しており、私の約束を守り、父も彼を愛してくれるでしょう、そして私たちは彼のところに行き、彼と一緒に家を作ります。」 もし愛が欠けているなら、福音は沈黙の言葉となり、人は自分自身だけで神から遠く離れ、邪悪で暴力的な悪の力に翻弄されることになるでしょう。 イエスは弟子たちにこの危険について警告し、慰め主となることを約束しました。 御父ご自身がそれを彼らの心に注いでくださるでしょう。 御霊は歴史を通じて彼らに同行し、彼らにすべてを教え、世代から世代に伝わる貴重な遺産であるイエスの言葉を覚えさせます。 私たちが福音をさらに深く理解できるように助けてくれる御霊の働きを通して、主は今も私たちの中に臨在し、人類の利益のために働き続けてくださいます。

누구든지 나를 사랑하면 내 말을 지키리라

복음(마태 11,25-30)

그때 예수께서 이렇게 말씀하셨습니다. “천지의 주재이신 아버지, 이것을 지혜롭고 슬기 있는 자들에게는 숨기시고 어린아이들에게는 나타내심을 감사하나이다. 그렇습니다, 오 아버지, 당신의 자비로 그렇게 결정하셨기 때문입니다. 내 아버지께서 모든 것을 나에게 주셨습니다. 아버지 외에는 아들을 아는 자가 없고, 아들과 아들의 소원대로 계시를 받는 자 외에는 아버지를 아는 자가 없느니라. “수고하고 무거운 짐 진 자들아 다 내게로 오라 내가 너희를 쉬게 하리라. 나의 멍에를 메고 마음이 온유하고 겸손한 나에게 배우라. 그러면 너희가 생활에 쉼을 얻으리라. 이는 내 멍에는 쉽고 내 짐은 가벼움이라."
빈첸초 팔리아 몬시뇰의 복음 주석

우리가 들은 복음은 예수님께서 제자들에게 하신 고별 연설의 연속입니다. 그는 그들을 떠나려 하지만 그들을 향한 그의 사랑은 끝나지 않습니다. 그분은 그들에게 이렇게 말씀하셨습니다. “나의 계명을 받고 지키는 사람은 나를 사랑하는 사람입니다.” 이는 명백해 보일 수 있는 진술입니다. 사실 누군가의 가르침을 따르는 것은 일반적으로 존경과 감사의 표시입니다. 그러나 예수님께서는 복음을 실천하기 위해서는 공식적인 존경만으로는 충분하지 않으며, 자신의 삶 전체에 참여해야 한다고 강조하셨습니다. 그리고 여기에는 예수님께서 말씀하시는 사랑이 필요합니다.보물함 속에 들어 있는 예수님의 사랑을 담고 있는 복음은 때때로 인간의 행동을 좌우하는 많은 이념 중 하나를 제시하지 않습니다. 복음에는 예수님의 사랑이 담겨 있는데, 사실 이 사랑은 계명을 지키는 이유일 뿐만 아니라 계명의 본질이기도 합니다. 그리스도인이 된다는 것은 어떤 문명이나 문화, 클럽이나 비정부 조직에 소속된다는 의미가 아닙니다. 복음은 우리의 삶을 예수님과 연결하라고 요구합니다. 구약은 이미 지혜와 관련하여 이것을 언급했습니다: "지혜는 빛나고 시들지 아니하나니 그것을 사랑하는 자에게 쉽게 보이고 그것을 구하는 자에게 얻느니라 사랑 그 사람은 자기 법을 준수하기 때문이다”(6,12.18). 예수께서는 계속해서 사랑이 하늘에 계신 아버지의 마음을 끌어당기는 것과 자기를 사랑하는 자에게 아버지께서 친히 자기를 나타내실 것이라고 말씀하셨습니다. 그것은 각 신자가 살아가도록 부름받은 영적인 경험입니다. 열두 사도 중 한 사람인 다대오라는 성의 유다는 그에게 자신을 모든 사람에게 눈에 띄게 드러내도록 요청합니다. 아직도 일반적인 메시아적 범주로 생각하는 불쌍한 유다! 예수님께서는 이 유다의 질문에 직접적으로 대답하지 않으셨지만, 부활 후에 그분을 만난다는 것이 무엇을 의미하는지 분명히 밝힐 기회를 가졌습니다. 사랑은 그분으로 하여금 복음을 실천하도록 밀어붙이고 제자는 예수님이시며 아버지이신 집이 됩니다. 그가 사랑하고 내 말을 지키리니 내 아버지께서 그를 사랑하실 것이요 우리가 그에게 가서 우리도 그와 함께 거하리라” 사랑이 없으면 복음은 침묵의 말이 될 것이며 사람들은 하나님과 멀리 떨어져 있고 악하고 폭력적인 악의 세력의 손아귀에 홀로 남겨져 있는 자신을 발견하게 될 것입니다. 예수님은 제자들에게 이러한 위험을 경고하시고 그들에게 보혜사를 약속하셨습니다. 아버지께서 친히 그것을 그들의 마음에 부어 주실 것입니다. 성령께서는 역사 전반에 걸쳐 그들과 동행하실 것이며, 그들에게 모든 것을 가르치시고, 대대로 전해져야 할 귀중한 유산인 예수님의 말씀을 기억하실 것입니다. 우리가 복음을 더욱 깊이 이해할 수 있도록 도와주시는 성령의 활동을 통해 주님께서는 계속해서 우리 가운데 현존하시며 인류의 선익을 위해 일하십니다.

من يحبني يحفظ كلامي

الإنجيل (متى 11، 25 – 30)

في ذلك الوقت قال يسوع: «أحمدك أيها الآب رب السماء والأرض، لأنك أخفيت هذه عن الحكماء والفهماء وأعلنتها للصغار. نعم أيها الآب، لأنك قررت ذلك بإحسانك. كل شيء قد أعطاني إياه أبي. ليس أحد يعرف الابن إلا الآب، ولا أحد يعرف الآب إلا الابن ومن أراد الابن أن يعلن له. »تعالوا إلي يا جميع المتعبين والثقيلي الأحمال وأنا أريحكم. احملوا نيري عليكم وتعلموا مني أنا الوديع والمتواضع القلب، فتجدوا قوت حياتكم. لأن نيري هين وحملي خفيف."
التعليق على الإنجيل بقلم المونسنيور فينسينزو باجليا

الإنجيل الذي سمعناه هو استمرار لخطاب يسوع الوداعي لتلاميذه. إنه على وشك أن يتركهم، لكن حبه لهم لا ينتهي. فيقول لهم: "من قبل وصاياي وحفظها فهو الذي يحبني". إنها عبارة قد تبدو واضحة: في الواقع، اتباع تعاليم شخص ما هو بشكل عام علامة على التقدير والتقدير. ومع ذلك، يؤكد يسوع أنه لعيش الإنجيل، لا يكفي الاحترام الشكلي، بل هناك حاجة إلى الانخراط في الحياة كلها. وهذا يتطلب المحبة التي تحدث عنها يسوع. إن الإنجيل، الذي يحتوي على محبة يسوع كما لو كان في كنز، لا يقترح واحدة من الإيديولوجيات العديدة التي توجه سلوك البشر من وقت لآخر. يحتوي الإنجيل على محبة يسوع نفسها، وفي الواقع، هذه المحبة ليست فقط سببًا لحفظ الوصايا، بل جوهر الوصايا ذاته. أن تكون مسيحياً لا يعني الانتماء إلى حضارة أو ثقافة، أو إلى نادٍ أو إلى أي منظمة غير حكومية مهما كانت قيمتها. يطلب منا الإنجيل أن نربط حياتنا بيسوع، وقد أشار العهد القديم إلى ذلك فيما يتعلق بالحكمة: "الحكمة هي البهية ولا تضمحل، يرىها محبيها بسهولة، ويوجدها طالبوها، المحبة". لأنها تحفظ شرائعها" (6،12.18). ويتابع يسوع قائلاً إن المحبة أيضًا تجذب قلب الآب الذي في السماء، وهو نفسه سيظهر لمن يحبه. إنها التجربة الروحية التي دُعي كل مؤمن أن يعيشها. يطلب منه الرسول يهوذا، أحد الاثني عشر الملقب تداوس، أن يكشف نفسه للجميع وبطريقة ظاهرة. يهوذا المسكين الذي ما زال يفكر بالفئات المسيانية المشتركة! لا يجيب يسوع مباشرة على سؤال يهوذا هذا، لكنه ينتهز الفرصة ليوضح معنى رؤيته بعد القيامة: فالحب يدفعه إلى ممارسة الإنجيل ويصبح التلميذ موطنًا ليسوع والآب: "إن كان أحد الذي يحبه يحفظ كلامي، ويحبه أبي، وإليه نأتي ونصنع عنده بيتا». إذا غابت المحبة، سيكون الإنجيل كلمة صامتة، وسيجد الناس أنفسهم وحيدين مع أنفسهم، بعيدًا عن الله، وتحت رحمة قوة الشر الشريرة والعنيفة. ويحذر يسوع تلاميذه من هذا الخطر ويعدهم بالمعزي. الآب نفسه سوف يسكبها في قلوبهم. فالروح سيرافقهم عبر التاريخ، ويعلمهم كل شيء، ويتذكر كلمات يسوع التي هي الإرث الثمين الذي يجب أن ينتقل من جيل إلى جيل. من خلال عمل الروح الذي يساعدنا على فهم الإنجيل بشكل أعمق، يستمر الرب في الحضور بيننا والعمل من أجل خير البشرية.

यदि कोई मुझ से प्रेम रखता है, तो वह मेरी बात मानेगा

सुसमाचार (माउंट 11,25-30)

उस समय यीशु ने कहा: “हे पिता, स्वर्ग और पृथ्वी के प्रभु, मैं तेरी स्तुति करता हूं, क्योंकि तू ने इन बातों को बुद्धिमानों और ज्ञानियों से छिपा रखा, और छोटों पर प्रगट किया है। हाँ, हे पिता, क्योंकि तू ने अपनी भलाई के लिये ऐसा निश्चय किया है। मेरे पिता ने मुझे सब कुछ दिया है; पुत्र को कोई नहीं जानता, सिवाय पिता के, और कोई भी पिता को नहीं जानता, सिवाय पुत्र के और जिस किसी पर पुत्र उसे प्रकट करना चाहता है। “हे सब थके हुए और बोझ से दबे हुए लोगों, मेरे पास आओ; मैं तुम्हें विश्राम दूंगा। मेरा जूआ अपने ऊपर ले लो और मुझ से सीखो, जो हृदय से नम्र और नम्र हूं, और तुम अपने जीवन में ताज़गी पाओगे। क्योंकि मेरा जूआ सहज और मेरा बोझ हल्का है।”
मोनसिग्नोर विन्सेन्ज़ो पगलिया द्वारा सुसमाचार पर टिप्पणी

हमने जो सुसमाचार सुना वह यीशु द्वारा अपने शिष्यों को दिए गए विदाई भाषण को जारी रखता है। वह उन्हें छोड़ने वाला है, लेकिन उनके प्रति उसका प्यार ख़त्म नहीं होता। वह उनसे कहता है: "जो कोई मेरी आज्ञाएँ ग्रहण करता और उनका पालन करता है वही मुझ से प्रेम रखता है।" यह एक ऐसा कथन है जो स्पष्ट प्रतीत हो सकता है: वास्तव में, किसी की शिक्षाओं का पालन करना आम तौर पर सम्मान और प्रशंसा का प्रतीक है। हालाँकि, यीशु इस बात को रेखांकित करते हैं कि सुसमाचार को जीने के लिए, औपचारिक सम्मान पर्याप्त नहीं है, किसी को अपने पूरे जीवन में शामिल होने की आवश्यकता है। और इसके लिए उस प्रेम की आवश्यकता है जिसके बारे में यीशु बात करते हैं। सुसमाचार, जिसमें यीशु का प्रेम शामिल है मानो किसी खजाने में रखा हो, उन कई विचारधाराओं में से एक का प्रस्ताव नहीं करता है जो समय-समय पर पुरुषों के व्यवहार का मार्गदर्शन करती हैं। सुसमाचार में यीशु का प्रेम समाहित है। वास्तव में, यह प्रेम न केवल आज्ञाओं का पालन करने का कारण है, बल्कि आज्ञाओं का सार भी है। ईसाई होने का मतलब किसी सभ्यता या संस्कृति, किसी क्लब या किसी गैर-सरकारी संगठन से जुड़ना नहीं है, चाहे वह कितना ही योग्य क्यों न हो। सुसमाचार हमें अपने जीवन को यीशु से जोड़ने के लिए कहता है। पुराने नियम में पहले से ही ज्ञान के संबंध में यह उल्लेख किया गया है: "बुद्धि शानदार है और मिटती नहीं है, यह उन लोगों द्वारा आसानी से देखी जाती है जो इसे प्यार करते हैं और यह उन लोगों द्वारा पाई जाती है जो इसे खोजते हैं। प्यार उसके लिए उसके कानूनों का पालन है" (6,12.18)। यीशु यह कहते हुए आगे बढ़ते हैं कि प्रेम स्वर्ग में रहने वाले पिता के हृदय को भी आकर्षित करता है और वह स्वयं उस पर प्रकट होगा जो उससे प्रेम करता है। यह आध्यात्मिक अनुभव है जिसे जीने के लिए प्रत्येक आस्तिक को बुलाया जाता है। प्रेरित यहूदा, बारह में से एक, जिसका उपनाम थाडियस है, उसे खुद को सबके सामने और विशिष्ट तरीके से प्रकट करने के लिए कहता है। बेचारा यहूदा जो अभी भी सामान्य मसीहाई श्रेणियों के साथ सोचता है! यीशु सीधे यहूदा के प्रश्न का उत्तर नहीं देते हैं, लेकिन यह स्पष्ट करने का अवसर लेते हैं कि पुनरुत्थान के बाद उन्हें देखने का क्या मतलब है: प्रेम उन्हें सुसमाचार को अभ्यास में लाने के लिए प्रेरित करता है और शिष्य यीशु और पिता का घर बन जाता है: "यदि कोई वह प्रेम करता है, वह मेरा वचन मानेगा, और मेरा पिता उस से प्रेम रखेगा, और हम उसके पास आएंगे, और उसके साथ घर बसाएंगे।” यदि प्रेम की कमी है, तो सुसमाचार एक मूक शब्द होगा और मनुष्य स्वयं को अकेला पाएंगे, ईश्वर से दूर, और दुष्ट और दुष्ट की हिंसक शक्ति की दया पर निर्भर होंगे। यीशु ने शिष्यों को इस खतरे से आगाह किया और उन्हें दिलासा देने वाले का वादा किया। पिता स्वयं इसे उनके हृदय में डाल देंगे। आत्मा पूरे इतिहास में उनका साथ देगी, उन्हें सब कुछ सिखाएगी और यीशु के शब्दों को याद रखेगी जो पीढ़ी-दर-पीढ़ी हस्तांतरित होने वाली अनमोल विरासत हैं। आत्मा की क्रिया के माध्यम से जो हमें सुसमाचार को और अधिक गहराई से समझने में मदद करता है, प्रभु हमारे बीच मौजूद रहते हैं और मानवता की भलाई के लिए काम करते रहते हैं।

Jeśli ktoś mnie kocha, dotrzyma słowa

Ewangelia (Mt 11,25-30)

W owym czasie Jezus rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, ponieważ tak zdecydowałeś w swojej dobroci. Wszystko zostało mi dane przez mojego Ojca; nikt nie zna Syna, tylko Ojciec i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn chce Go objawić. »Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, który jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie pokrzepienie w swoim życiu. Bo moje jarzmo jest słodkie, a moje brzemię lekkie”.
Komentarz do Ewangelii autorstwa prałata Vincenzo Paglii

Usłyszana przez nas Ewangelia stanowi kontynuację pożegnalnej mowy Jezusa skierowanej do uczniów. Ma zamiar ich opuścić, ale jego miłość do nich nie kończy się. Mówi im: „Kto przyjmuje moje przykazania i przestrzega ich, ten mnie miłuje”. Jest to stwierdzenie, które może wydawać się oczywiste: w rzeczywistości przestrzeganie czyichś nauk jest na ogół oznaką szacunku i uznania. Jezus podkreśla jednak, że aby żyć Ewangelią, nie wystarczy formalny szacunek, trzeba zaangażować się całym życiem. A to wymaga miłości, o której mówi Jezus.Ewangelia, która zawiera miłość Jezusa jak w skrzyni skarbów, nie proponuje żadnej z wielu ideologii, które od czasu do czasu kierują postępowaniem człowieka. W Ewangelii zawarta jest sama miłość Jezusa, która w istocie jest nie tylko powodem przestrzegania przykazań, ale samą treścią przykazań. Bycie chrześcijaninem nie oznacza przynależności do cywilizacji czy kultury, do klubu czy jakiejkolwiek organizacji pozarządowej, niezależnie od tego, jak bardzo jest to godne. Ewangelia wzywa nas, abyśmy związali swoje życie z Jezusem. Już Stary Testament zauważył to w odniesieniu do mądrości: „Mądrość jest wspaniała i nie blaknie, łatwo ją dostrzegają ci, którzy ją miłują, i znajdują ją ci, którzy jej szukają. Miłość dla niej jest przestrzeganie jej praw” (6,12.18). Jezus mówi dalej, że miłość pociąga także serce Ojca, który jest w niebie, a On sam objawi się temu, kto Go miłuje. Jest to duchowe doświadczenie, do przeżycia którego powołany jest każdy wierzący. Apostoł Judasz, jeden z Dwunastu, o nazwisku Tadeusz, prosi go, aby objawił się wszystkim i to w sposób rzucający się w oczy. Biedny Judasz, który wciąż myśli powszechnymi kategoriami mesjanistycznymi! Jezus nie odpowiada bezpośrednio na to pytanie Judasza, ale korzysta z okazji, aby wyjaśnić, co to znaczy widzieć Go po zmartwychwstaniu: miłość popycha go do wprowadzenia w życie Ewangelii, a uczeń staje się domem Jezusa i Ojca: „Jeśli kto kocha, słowa mojego dotrzyma i Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego i zamieszkamy u niego”. Jeśli zabraknie miłości, Ewangelia będzie cichym słowem i ludzie znajdą się sami ze sobą, z dala od Boga, zdani na łaskę zła i brutalną siłę zła. Jezus ostrzega uczniów przed tym niebezpieczeństwem i obiecuje im Pocieszyciela. Sam Ojciec wleje ją w ich serca. Duch będzie im towarzyszył przez całą historię, ucząc ich wszystkiego i pamiętając o słowach Jezusa, które są cennym dziedzictwem przekazywanym z pokolenia na pokolenie. Dzięki działaniu Ducha, który pomaga nam coraz głębiej rozumieć Ewangelię, Pan jest nadal obecny wśród nas i działa dla dobra ludzkości.

কেউ যদি আমাকে ভালোবাসে সে আমার কথা রাখবে

গসপেল (মাউন্ট 11,25-30)

সেই সময় যীশু বলেছিলেন: "আমি তোমার প্রশংসা করি, পিতা, স্বর্গ ও পৃথিবীর প্রভু, কারণ আপনি এই জিনিসগুলি জ্ঞানীদের কাছ থেকে লুকিয়েছেন এবং শিখেছেন এবং ছোটদের কাছে প্রকাশ করেছেন৷ হ্যাঁ, হে পিতা, কারণ আপনি আপনার কৃপায় এমন সিদ্ধান্ত নিয়েছেন। আমার পিতা আমাকে সবকিছু দিয়েছেন; পিতা ছাড়া পুত্রকে কেউ জানে না, এবং পুত্র ছাড়া পিতাকে কেউ জানে না এবং পুত্র যাকে প্রকাশ করতে চান তাকে ছাড়া৷ »হে ক্লান্ত ও ভারগ্রস্ত লোকেরা, আমার কাছে এস, আমি তোমাদের বিশ্রাম দেব। আমার জোয়াল আপনার উপর নিন এবং আমার কাছ থেকে শিখুন, যিনি নম্র এবং নম্র হৃদয়, এবং আপনি আপনার জীবনের জন্য সতেজতা পাবেন। কারণ আমার জোয়াল সহজ এবং আমার বোঝা হালকা।"
Monsignor Vincenzo Paglia দ্বারা গসপেল ভাষ্য

আমরা যে সুসমাচার শুনেছি তা তাঁর শিষ্যদের কাছে যীশুর বিদায়ী ভাষণ অব্যাহত রেখেছে। তিনি তাদের ছেড়ে চলে যাচ্ছেন, কিন্তু তাদের প্রতি তার ভালবাসা শেষ হয় না। তিনি তাদের বলেন: "যে আমার আদেশগুলি গ্রহণ করে এবং সেগুলি পালন করে সে আমাকে ভালবাসে।" এটি একটি বিবৃতি যা সুস্পষ্ট বলে মনে হতে পারে: প্রকৃতপক্ষে, কারো শিক্ষা অনুসরণ করা সাধারণত সম্মান এবং প্রশংসার লক্ষণ। যাইহোক, যীশু আন্ডারলাইন করেছেন যে গসপেল বেঁচে থাকার জন্য, আনুষ্ঠানিক সম্মান যথেষ্ট নয়, একজনের সারা জীবনের সাথে নিজেকে জড়িত করার প্রয়োজন রয়েছে। এবং এর জন্য প্রয়োজন সেই ভালবাসা যা যীশুর কথা বলা হয়েছে। গসপেল, যেটিতে যীশুর ভালবাসা রয়েছে যেন একটি ভান্ডারের বুকে রয়েছে, অনেক মতাদর্শের একটি প্রস্তাব করে না যা সময়ে সময়ে মানুষের আচরণকে নির্দেশ করে। সুসমাচারে যীশুর খুব ভালবাসা রয়েছে।আসলে, এই ভালবাসা শুধুমাত্র আদেশ পালনের কারণ নয়, কিন্তু আদেশের মূল উপাদান। খ্রিস্টান হওয়ার অর্থ কোনও সভ্যতা বা সংস্কৃতির সাথে যুক্ত হওয়া নয়, কোনও ক্লাব বা কোনও বেসরকারী সংস্থার সাথে যা যোগ্য হোক না কেন। গসপেল আমাদেরকে আমাদের জীবনকে যীশুর সাথে যুক্ত করতে বলে৷ ওল্ড টেস্টামেন্ট ইতিমধ্যেই প্রজ্ঞার বিষয়ে এটি উল্লেখ করেছে: "জ্ঞান দুর্দান্ত এবং বিবর্ণ হয় না, যারা এটি পছন্দ করে তাদের দ্বারা এটি সহজেই দেখা যায় এবং যারা এটির সন্ধান করে তারা এটি খুঁজে পায়। তার জন্য তার আইন পালন করা হয়" (6,12.18)। যীশু এই বলে চালিয়ে যান যে প্রেম স্বর্গে থাকা পিতার হৃদয়কেও আকর্ষণ করে এবং যিনি তাকে ভালবাসেন তার কাছে তিনি নিজেই নিজেকে প্রকাশ করবেন। এটি আধ্যাত্মিক অভিজ্ঞতা যা প্রতিটি বিশ্বাসীকে বেঁচে থাকার জন্য বলা হয়। প্রেরিত জুডাস, বারো জনের একজন, উপনাম থাডিউস, তাকে সবার কাছে নিজেকে প্রকাশ করতে বলেন এবং একটি সুস্পষ্ট উপায়ে। দরিদ্র জুডাস যারা এখনও সাধারণ মেসিয়ানিক ক্যাটাগরির সাথে চিন্তা করে! যীশু সরাসরি এই জুডাসের প্রশ্নের উত্তর দেন না, তবে পুনরুত্থানের পরে তাকে দেখার অর্থ কী তা স্পষ্ট করার সুযোগ নেন: প্রেম তাকে সুসমাচার অনুশীলনে রাখতে ঠেলে দেয় এবং শিষ্য যীশু ও পিতার বাড়ি হয়ে ওঠে: "যদি কেউ সে ভালবাসে, সে আমার কথা রাখবে, এবং আমার পিতা তাকে ভালবাসবেন, এবং আমরা তার কাছে আসব এবং তাকে নিয়ে আমাদের বাড়ি করব।" যদি প্রেম অনুপস্থিত হয়, গসপেল একটি নীরব শব্দ হবে এবং পুরুষরা নিজেদের সাথে একাকী খুঁজে পাবে, ঈশ্বর থেকে দূরে, এবং মন্দের মন্দ ও হিংস্র শক্তির করুণায়। যীশু শিষ্যদের এই বিপদ সম্পর্কে সতর্ক করেন এবং তাদের সান্ত্বনাদাতার প্রতিশ্রুতি দেন। বাবা নিজেই তাদের হৃদয়ে ঢেলে দেবেন। আত্মা ইতিহাস জুড়ে তাদের সাথে থাকবে, তাদের সবকিছু শেখাবে এবং যীশুর কথা মনে রাখবে যা প্রজন্ম থেকে প্রজন্মে প্রেরণ করা মূল্যবান উত্তরাধিকার। আত্মার কর্মের মাধ্যমে যিনি আমাদের সুসমাচারকে আরও গভীরভাবে বুঝতে সাহায্য করেন, প্রভু আমাদের মধ্যে উপস্থিত থাকেন এবং মানবতার ভালোর জন্য কাজ করতে থাকেন।

Kung may umiibig sa akin ay tutuparin niya ang aking salita

Ebanghelyo (Mt 11,25-30)

Noong panahong iyon, sinabi ni Jesus: "Pinupuri kita, Ama, Panginoon ng langit at lupa, sapagkat itinago mo ang mga bagay na ito sa marurunong at matatalino at ipinahayag mo sa maliliit. Oo, O Ama, dahil napagpasyahan mo ito sa iyong kabutihan. Ang lahat ay ibinigay sa akin ng aking Ama; walang nakakakilala sa Anak maliban sa Ama, at walang nakakakilala sa Ama maliban sa Anak at sa sinumang gustong ihayag ng Anak. »Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na pagod at nabibigatang lubha, at kayo ay bibigyan ko ng kapahingahan. Pasanin ninyo ang aking pamatok at matuto kayo sa akin, na maamo at mapagpakumbaba ng puso, at makakatagpo kayo ng kaginhawahan sa inyong buhay. Sapagkat madali ang aking pamatok at magaan ang aking pasanin."
Ang komentaryo sa Ebanghelyo ni Monsignor Vincenzo Paglia

Ang Ebanghelyo na ating narinig ay nagpatuloy sa paalam ni Hesus sa kanyang mga alagad. Iiwan na niya sila, ngunit hindi nagwawakas ang pagmamahal niya sa kanila. Sinabi niya sa kanila: "Ang sinumang tumatanggap ng aking mga utos at tumutupad sa mga ito ay siyang umiibig sa akin." Ito ay isang pahayag na maaaring mukhang halata: sa katunayan, ang pagsunod sa mga turo ng isang tao ay karaniwang tanda ng pagpapahalaga at pagpapahalaga. Gayunpaman, binibigyang-diin ni Jesus na upang ipamuhay ang Ebanghelyo, hindi sapat ang pormal na paggalang, kailangan na isali ang sarili sa buong buhay. At ito ay nangangailangan ng pag-ibig na binanggit ni Hesus.Ang Ebanghelyo, na naglalaman ng pag-ibig ni Hesus na parang nasa kaban ng kayamanan, ay hindi nagmumungkahi ng isa sa maraming mga ideolohiya na pana-panahong gumagabay sa pag-uugali ng mga tao. Ang Ebanghelyo ay naglalaman ng mismong pag-ibig ni Hesus. Sa katunayan, ang pag-ibig na ito ay hindi lamang ang dahilan ng pagsunod sa mga utos, kundi ang mismong sangkap ng mga utos. Ang pagiging Kristiyano ay hindi nangangahulugan na kabilang sa isang sibilisasyon o kultura, sa isang club o sa anumang non-governmental na organisasyon gayunpaman karapat-dapat. Hinihiling sa atin ng Ebanghelyo na iugnay ang ating buhay kay Hesus. Nabanggit na ito ng Lumang Tipan kaugnay ng karunungan: "Ang karunungan ay napakaganda at hindi kumukupas, ito ay madaling makita ng mga nagmamahal dito at ito ay matatagpuan ng mga naghahanap nito. sapagkat siya ay pagsunod sa kanyang mga kautusan” (6,12.18). Nagpatuloy si Jesus sa pagsasabing ang pag-ibig ay umaakit din sa puso ng Ama na nasa langit at siya mismo ay magpapakita ng kanyang sarili sa umiibig sa kanya. Ito ay ang espirituwal na karanasan na ang bawat mananampalataya ay tinawag upang mabuhay. Ang apostol na si Judas, isa sa labindalawa, ang apelyidong Tadeo, ay humiling sa kanya na ihayag ang kanyang sarili sa lahat at sa isang kapansin-pansing paraan. Kawawang Hudas na nag-iisip pa rin sa mga karaniwang mesyanic na kategorya! Hindi direktang sinagot ni Jesus ang tanong na ito ni Hudas, ngunit sinamantala niya ang pagkakataon upang linawin kung ano ang ibig sabihin ng makita siya pagkatapos ng pagkabuhay na mag-uli: ang pag-ibig ang nagtulak sa kanya na isabuhay ang Ebanghelyo at ang alagad ay naging tahanan ni Jesus at ng Ama: "Kung sinuman siya'y umiibig, kaniyang tutuparin ang aking salita, at siya'y iibigin ng aking Ama, at kami'y lalapit sa kaniya, at kami'y tatahan sa kaniya." Kung nawawala ang pag-ibig, ang Ebanghelyo ay magiging isang tahimik na salita at makikita ng mga tao ang kanilang sarili na nag-iisa sa kanilang sarili, malayo sa Diyos, at sa awa ng kasamaan at marahas na puwersa ng kasamaan. Binalaan ni Jesus ang mga disipulo sa panganib na ito at ipinangako sa kanila ang Mang-aaliw. Ang Ama mismo ang magbubuhos nito sa kanilang mga puso. Sasamahan sila ng Espiritu sa buong kasaysayan, ituturo sa kanila ang lahat at alalahanin ang mga salita ni Jesus na mahalagang pamana na maipapasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon. Sa pamamagitan ng pagkilos ng Espiritu na tumutulong sa atin na maunawaan ang Ebanghelyo nang mas malalim, ang Panginoon ay patuloy na naroroon sa atin at gumagawa para sa ikabubuti ng sangkatauhan.

Kung may umiibig sa akin ay tutuparin niya ang aking salita

Ebanghelyo (Mt 11,25-30)

Noong panahong iyon, sinabi ni Jesus: "Pinupuri kita, Ama, Panginoon ng langit at lupa, sapagkat itinago mo ang mga bagay na ito sa marurunong at matatalino at ipinahayag mo sa maliliit. Oo, O Ama, dahil napagpasyahan mo ito sa iyong kabutihan. Ang lahat ay ibinigay sa akin ng aking Ama; walang nakakakilala sa Anak maliban sa Ama, at walang nakakakilala sa Ama maliban sa Anak at sa sinumang gustong ihayag ng Anak. »Lumapit kayo sa akin, kayong lahat na pagod at nabibigatang lubha, at kayo ay bibigyan ko ng kapahingahan. Pasanin ninyo ang aking pamatok at matuto kayo sa akin, na maamo at mapagpakumbaba ng puso, at makakatagpo kayo ng kaginhawahan sa inyong buhay. Sapagkat madali ang aking pamatok at magaan ang aking pasanin."
Ang komentaryo sa Ebanghelyo ni Monsignor Vincenzo Paglia

Ang Ebanghelyo na ating narinig ay nagpatuloy sa paalam ni Hesus sa kanyang mga alagad. Iiwan na niya sila, ngunit hindi nagwawakas ang pagmamahal niya sa kanila. Sinabi niya sa kanila: "Ang sinumang tumatanggap ng aking mga utos at tumutupad sa mga ito ay siyang umiibig sa akin." Ito ay isang pahayag na maaaring mukhang halata: sa katunayan, ang pagsunod sa mga turo ng isang tao ay karaniwang tanda ng pagpapahalaga at pagpapahalaga. Gayunpaman, binibigyang-diin ni Jesus na upang ipamuhay ang Ebanghelyo, hindi sapat ang pormal na paggalang, kailangan na isali ang sarili sa buong buhay. At ito ay nangangailangan ng pag-ibig na binanggit ni Hesus.Ang Ebanghelyo, na naglalaman ng pag-ibig ni Hesus na parang nasa kaban ng kayamanan, ay hindi nagmumungkahi ng isa sa maraming mga ideolohiya na pana-panahong gumagabay sa pag-uugali ng mga tao. Ang Ebanghelyo ay naglalaman ng mismong pag-ibig ni Hesus. Sa katunayan, ang pag-ibig na ito ay hindi lamang ang dahilan ng pagsunod sa mga utos, kundi ang mismong sangkap ng mga utos. Ang pagiging Kristiyano ay hindi nangangahulugan na kabilang sa isang sibilisasyon o kultura, sa isang club o sa anumang non-governmental na organisasyon gayunpaman karapat-dapat. Hinihiling sa atin ng Ebanghelyo na iugnay ang ating buhay kay Hesus. Nabanggit na ito ng Lumang Tipan kaugnay ng karunungan: "Ang karunungan ay napakaganda at hindi kumukupas, ito ay madaling makita ng mga nagmamahal dito at ito ay matatagpuan ng mga naghahanap nito. sapagkat siya ay pagsunod sa kanyang mga kautusan” (6,12.18). Nagpatuloy si Jesus sa pagsasabing ang pag-ibig ay umaakit din sa puso ng Ama na nasa langit at siya mismo ay magpapakita ng kanyang sarili sa umiibig sa kanya. Ito ay ang espirituwal na karanasan na ang bawat mananampalataya ay tinawag upang mabuhay. Ang apostol na si Judas, isa sa labindalawa, ang apelyidong Tadeo, ay humiling sa kanya na ihayag ang kanyang sarili sa lahat at sa isang kapansin-pansing paraan. Kawawang Hudas na nag-iisip pa rin sa mga karaniwang mesyanic na kategorya! Hindi direktang sinagot ni Jesus ang tanong na ito ni Hudas, ngunit sinamantala niya ang pagkakataon upang linawin kung ano ang ibig sabihin ng makita siya pagkatapos ng pagkabuhay na mag-uli: ang pag-ibig ang nagtulak sa kanya na isabuhay ang Ebanghelyo at ang alagad ay naging tahanan ni Jesus at ng Ama: "Kung sinuman siya'y umiibig, kaniyang tutuparin ang aking salita, at siya'y iibigin ng aking Ama, at kami'y lalapit sa kaniya, at kami'y tatahan sa kaniya." Kung nawawala ang pag-ibig, ang Ebanghelyo ay magiging isang tahimik na salita at makikita ng mga tao ang kanilang sarili na nag-iisa sa kanilang sarili, malayo sa Diyos, at sa awa ng kasamaan at marahas na puwersa ng kasamaan. Binalaan ni Jesus ang mga disipulo sa panganib na ito at ipinangako sa kanila ang Mang-aaliw. Ang Ama mismo ang magbubuhos nito sa kanilang mga puso. Sasamahan sila ng Espiritu sa buong kasaysayan, ituturo sa kanila ang lahat at alalahanin ang mga salita ni Jesus na mahalagang pamana na maipapasa mula sa henerasyon hanggang sa henerasyon. Sa pamamagitan ng pagkilos ng Espiritu na tumutulong sa atin na maunawaan ang Ebanghelyo nang mas malalim, ang Panginoon ay patuloy na naroroon sa atin at gumagawa para sa ikabubuti ng sangkatauhan.

Αν κάποιος με αγαπάει θα κρατήσει τον λόγο μου

Ευαγγέλιο (Ματ 11,25-30)

Τότε ο Ιησούς είπε: «Σε δοξάζω, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί τα έκρυψες αυτά από τους σοφούς και τους λόγιους και τα αποκάλυψες στα μικρά. Ναι, Πατέρα, γιατί έτσι αποφάσισες στην καλοσύνη σου. Όλα μου έχουν δοθεί από τον Πατέρα μου. Κανείς δεν γνωρίζει τον Υιό εκτός από τον Πατέρα, και κανένας δεν γνωρίζει τον Πατέρα εκτός από τον Υιό και κανέναν στον οποίο ο Υιός θέλει να τον αποκαλύψει. »Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι, και θα σας αναπαύσω. Πάρτε τον ζυγό μου επάνω σας και μάθετε από εμένα, που είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε ανανέωση για τη ζωή σας. Γιατί ο ζυγός μου είναι εύκολος και το φορτίο μου ελαφρύ».
Ο σχολιασμός του Ευαγγελίου από τον Μονσινιόρ Vincenzo Paglia

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε συνεχίζει τον αποχαιρετιστήριο λόγο του Ιησού προς τους μαθητές του. Κοντεύει να τους αφήσει, αλλά η αγάπη που τρέφει για αυτούς δεν τελειώνει. Τους λέει: «Όποιος δέχεται τις εντολές μου και τις τηρεί, αυτός είναι που με αγαπά». Είναι μια δήλωση που μπορεί να φαίνεται προφανής: στην πραγματικότητα, το να ακολουθείς τις διδασκαλίες κάποιου είναι γενικά σημάδι εκτίμησης και εκτίμησης. Ωστόσο, ο Ιησούς υπογραμμίζει ότι για να ζήσει κανείς το Ευαγγέλιο, δεν αρκεί ο τυπικός σεβασμός, υπάρχει ανάγκη να εμπλακεί σε όλη του τη ζωή. Και αυτό απαιτεί την αγάπη για την οποία μιλάει ο Ιησούς.Το Ευαγγέλιο, που περιέχει την αγάπη του Ιησού σαν σε σεντούκι θησαυρού, δεν προτείνει μια από τις πολλές ιδεολογίες που κατά καιρούς καθοδηγούν τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Το Ευαγγέλιο περιέχει την ίδια την αγάπη του Ιησού, στην πραγματικότητα, αυτή η αγάπη δεν είναι μόνο ο λόγος για την τήρηση των εντολών, αλλά η ίδια η ουσία των εντολών. Το να είσαι Χριστιανός δεν σημαίνει ότι ανήκεις σε έναν πολιτισμό ή πολιτισμό, σε έναν σύλλογο ή σε οποιαδήποτε μη κυβερνητική οργάνωση κι αν αξίζει. Το Ευαγγέλιο μας ζητά να συνδέσουμε τη ζωή μας με τον Ιησού Η Παλαιά Διαθήκη το σημείωσε ήδη σε σχέση με τη σοφία: «Η σοφία είναι υπέροχη και δεν ξεθωριάζει, τη βλέπουν εύκολα όσοι την αγαπούν και τη βρίσκουν αυτοί που την αναζητούν. γιατί αυτή είναι η τήρηση των νόμων της» (6,12.18). Ο Ιησούς συνεχίζει λέγοντας ότι η αγάπη ελκύει επίσης την καρδιά του Πατέρα που είναι στους ουρανούς και ο ίδιος θα φανερωθεί σε αυτόν που τον αγαπά. Είναι η πνευματική εμπειρία που καλείται να ζήσει κάθε πιστός. Ο απόστολος Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, επώνυμο Θαδδαίος, του ζητά να αποκαλυφθεί σε όλους και με εμφανή τρόπο. Ο καημένος ο Ιούδας που σκέφτεται ακόμα με κοινές μεσσιανικές κατηγορίες! Ο Ιησούς δεν απαντά ευθέως σε αυτή την ερώτηση του Ιούδα, αλλά αδράττει την ευκαιρία για να διευκρινίσει τι σημαίνει να τον βλέπεις μετά την ανάσταση: η αγάπη τον ωθεί να κάνει πράξη το Ευαγγέλιο και ο μαθητής γίνεται το σπίτι του Ιησού και του Πατέρα: «Αν κάποιος αγαπά, θα τηρήσει τον λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει, και θα έρθουμε σε αυτόν και θα κάνουμε σπίτι μας μαζί του». Αν λείπει η αγάπη, το Ευαγγέλιο θα είναι ένας σιωπηλός λόγος και οι άνθρωποι θα βρεθούν μόνοι με τον εαυτό τους, μακριά από τον Θεό, και στο έλεος της κακής και βίαιης δύναμης του κακού. Ο Ιησούς προειδοποιεί τους μαθητές για αυτόν τον κίνδυνο και τους υπόσχεται τον Παρηγορητή. Ο ίδιος ο Πατέρας θα το χύσει στις καρδιές τους. Το Πνεύμα θα τους συνοδεύει σε όλη την ιστορία, διδάσκοντάς τους τα πάντα και θυμούμενος τα λόγια του Ιησού που είναι η πολύτιμη κληρονομιά που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά. Μέσω της δράσης του Πνεύματος που μας βοηθά να κατανοήσουμε το Ευαγγέλιο όλο και πιο βαθιά, ο Κύριος συνεχίζει να είναι παρών ανάμεσά μας και να εργάζεται για το καλό της ανθρωπότητας.

Mtu akinipenda atalishika neno langu

Injili (Mt 11,25-30)

Wakati huo Yesu alisema: “Nakusifu wewe, Baba, Bwana wa mbingu na dunia, kwa sababu umewaficha mambo haya wenye hekima na elimu na umewafunulia wadogo. Ndiyo, ee Baba, kwa sababu umeamua hivyo kwa wema wako. Kila kitu nimepewa na Baba yangu; hakuna amjuaye Mwana ila Baba, na hakuna amjuaye Baba ila Mwana na yeyote ambaye Mwana apenda kumfunulia. »Njooni kwangu, ninyi nyote msumbukao na wenye kulemewa na mizigo, nami nitawapumzisha. Jitieni nira yangu, mjifunze kwangu, mimi niliye mpole na mnyenyekevu wa moyo, nanyi mtapata burudisho la maisha yenu. Kwa maana nira yangu ni laini, na mzigo wangu ni mwepesi."
Ufafanuzi juu ya Injili na Monsinyo Vincenzo Paglia

Injili tuliyoisikia inaendelea na hotuba ya Yesu ya kuwaaga wanafunzi wake. Anakaribia kuwaacha, lakini upendo alionao kwao haukomi. Anawaambia: “Yeyote anayezipokea amri zangu na kuzishika, huyo ndiye anipendaye. Ni kauli ambayo inaweza kuonekana dhahiri: kwa kweli, kufuata mafundisho ya mtu kwa ujumla ni ishara ya heshima na shukrani. Hata hivyo, Yesu anasisitiza kwamba kuishi Injili, heshima rasmi haitoshi, kuna haja ya kujihusisha na maisha yako yote. Na hili linahitaji upendo ambao Yesu anazungumzia.Injili ambayo ina upendo wa Yesu kana kwamba katika sanduku la hazina, haipendekezi mojawapo ya itikadi nyingi ambazo mara kwa mara huongoza tabia za wanadamu. Injili ina upendo hasa wa Yesu.Kwa kweli, upendo huu sio tu sababu ya kushika amri, lakini kiini cha amri. Kuwa Mkristo haimaanishi kuwa wa ustaarabu au utamaduni, klabu au shirika lolote lisilo la kiserikali hata hivyo unastahili. Injili inatutaka tuunganishe maisha yetu na Yesu.Agano la Kale tayari limebainisha hili kuhusiana na hekima: “Hekima ni uzuri na haififu; kwa maana yeye ni kuzishika sheria zake” (6,12.18). Yesu anaendelea kusema kwamba upendo pia huvutia moyo wa Baba aliye mbinguni na yeye mwenyewe atajidhihirisha kwa yule anayempenda. Ni uzoefu wa kiroho ambao kila mwamini ameitwa kuishi. Mtume Yuda, mmoja wa wale kumi na wawili, aitwaye Thaddeus, anamwomba ajidhihirishe kwa kila mtu na kwa njia inayoonekana. Maskini Yuda ambaye bado anafikiri kwa makundi ya kawaida ya kimasihi! Yesu hajibu swali hili la Yuda moja kwa moja, bali anachukua nafasi hiyo kufafanua maana ya kumwona baada ya ufufuo: upendo unamsukuma kuweka Injili katika matendo na mwanafunzi anakuwa nyumba ya Yesu na Baba: apendaye, atalishika neno langu, na Baba yangu atampenda; nasi tutakuja kwake, na kufanya makao kwake." Upendo ukikosekana, Injili itakuwa neno la kimya kimya na watu watajikuta peke yao, mbali na Mungu, na kwa rehema ya uovu na nguvu ya uovu. Yesu anawaonya wanafunzi juu ya hatari hii na kuwaahidi Msaidizi. Baba mwenyewe ataimimina mioyoni mwao. Roho ataandamana nao katika historia yote, akiwafundisha kila kitu na kukumbuka maneno ya Yesu ambayo ni urithi wa thamani unaopitishwa kutoka kizazi hadi kizazi. Kupitia tendo la Roho ambaye hutusaidia kuelewa Injili kwa undani zaidi, Bwana anaendelea kuwepo kati yetu na kufanya kazi kwa manufaa ya binadamu.

Nếu ai yêu tôi thì sẽ giữ lời tôi

Tin Mừng (Mt 11,25-30)

Khi ấy, Chúa Giêsu nói: “Lạy Cha là Chúa trời đất, con ca ngợi Cha vì Cha đã giấu những điều này với những người khôn ngoan và thông thái, và lại tỏ ra cho những kẻ bé mọn. Vâng, thưa Cha, vì Cha đã quyết định như vậy vì lòng nhân từ của Cha. Cha tôi đã ban cho tôi mọi sự; không ai biết Con ngoại trừ Chúa Cha, và không ai biết Chúa Cha ngoại trừ Chúa Con và những ai Chúa Con muốn mạc khải cho. »Hãy đến với tôi, tất cả những ai đang mệt mỏi và gánh nặng, và tôi sẽ cho bạn nghỉ ngơi. Hãy mang lấy ách của tôi và học nơi tôi, người hiền lành và khiêm nhường trong lòng, và bạn sẽ tìm thấy sự tươi mới cho cuộc sống của mình. Vì ách ta dễ chịu và gánh ta nhẹ nhàng.”
Chú giải Tin Mừng của Đức ông Vincenzo Paglia

Bài Tin Mừng chúng ta vừa nghe tiếp tục lời từ biệt của Chúa Giêsu với các môn đệ. Anh sắp rời xa họ nhưng tình yêu anh dành cho họ vẫn chưa kết thúc. Người nói với họ: “Ai đón nhận và tuân giữ các điều răn của Thầy, là người yêu mến Thầy”. Đó là một tuyên bố có vẻ hiển nhiên: trên thực tế, việc làm theo lời dạy của ai đó nói chung là một dấu hiệu của sự tôn trọng và đánh giá cao. Tuy nhiên, Chúa Giêsu nhấn mạnh rằng để sống Tin Mừng, sự tôn trọng hình thức thôi chưa đủ, cần phải dấn thân vào toàn bộ cuộc sống của mình. Và điều này đòi hỏi tình yêu mà Chúa Giêsu nói đến, Tin Mừng, chứa đựng tình yêu của Chúa Giêsu như thể được đựng trong một kho báu, không đề xuất một trong nhiều hệ tư tưởng đôi khi hướng dẫn hành vi của con người. Tin Mừng chứa đựng chính tình yêu của Chúa Giêsu, thực ra, tình yêu này không chỉ là lý do để tuân giữ các giới răn, mà còn là bản chất của các giới răn. Trở thành Kitô hữu không có nghĩa là thuộc về một nền văn minh hay văn hóa, một câu lạc bộ hay bất kỳ tổ chức phi chính phủ nào dù xứng đáng đến đâu. Tin Mừng yêu cầu chúng ta liên kết cuộc sống của chúng ta với Chúa Giêsu, Cựu Ước đã ghi nhận điều này liên quan đến sự khôn ngoan: “Sự khôn ngoan thật huy hoàng và không phai mờ, những ai yêu mến nó thì thấy dễ dàng và những ai tìm kiếm nó thì dễ dàng tìm thấy nó. đối với cô ấy là việc tuân thủ luật pháp của cô ấy" (6,12.18). Chúa Giêsu tiếp tục nói rằng tình yêu cũng thu hút trái tim của Chúa Cha ở trên trời và chính Người sẽ tỏ mình ra cho ai yêu mến Người. Đó là kinh nghiệm thiêng liêng mà mỗi tín hữu được mời gọi sống. Sứ đồ Giuđa, một trong mười hai sứ đồ, họ Thaddeus, yêu cầu ông bộc lộ bản thân mình với mọi người một cách rõ ràng. Tội nghiệp Judas vẫn nghĩ theo những phạm trù cứu thế thông thường! Chúa Giêsu không trả lời trực tiếp câu hỏi này của Giuđa, nhưng nhân cơ hội này để làm sáng tỏ ý nghĩa của việc gặp ông sau khi sống lại: tình yêu thúc đẩy ông thực hành Tin Mừng và người môn đệ trở thành nhà của Chúa Giêsu và Chúa Cha: “Nếu có ai Người yêu thương, Người sẽ giữ lời Thầy, Cha Thầy sẽ yêu mến Người, chúng ta sẽ đến cùng Người và ở với Người”. Nếu thiếu tình yêu, Tin Mừng sẽ chỉ là lời câm lặng và con người sẽ thấy mình cô đơn với chính mình, xa cách Thiên Chúa, và dưới sự thương xót của sự dữ và thế lực hung bạo của sự dữ. Chúa Giêsu cảnh báo các môn đệ về mối nguy hiểm này và hứa ban cho họ Đấng Yên ủi. Chính Chúa Cha sẽ đổ nó vào lòng họ. Thánh Thần sẽ đồng hành cùng họ trong suốt lịch sử, dạy dỗ họ mọi điều và ghi nhớ những lời của Chúa Giêsu là di sản quý giá được truyền từ thế hệ này sang thế hệ khác. Nhờ tác động của Chúa Thánh Thần, Đấng giúp chúng ta hiểu Tin Mừng ngày càng sâu sắc hơn, Chúa tiếp tục hiện diện giữa chúng ta và hoạt động vì lợi ích của nhân loại.

ആരെങ്കിലും എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ അവൻ എന്റെ വാക്ക് പാലിക്കും

സുവിശേഷം (മത്തായി 11,25-30)

ആ സമയത്ത് യേശു പറഞ്ഞു: "പിതാവേ, സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെയും ഭൂമിയുടെയും കർത്താവേ, ഞാൻ നിന്നെ സ്തുതിക്കുന്നു, കാരണം നീ ജ്ഞാനികളിൽ നിന്നും പണ്ഡിതന്മാരിൽ നിന്നും ഇവ മറച്ചുവെച്ച് ചെറിയവർക്ക് വെളിപ്പെടുത്തി. അതെ, പിതാവേ, അങ്ങയുടെ പരോപകാരത്തിൽ അങ്ങ് അങ്ങനെ തീരുമാനിച്ചു. എല്ലാം എന്റെ പിതാവ് എനിക്കു തന്നിരിക്കുന്നു; പിതാവല്ലാതെ മറ്റാരും പുത്രനെ അറിയുന്നില്ല, പുത്രനും പുത്രൻ അവനെ വെളിപ്പെടുത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആർക്കും അല്ലാതെ ആരും പിതാവിനെ അറിയുന്നില്ല. » ക്ഷീണിതരും ഭാരമുള്ളവരുമായ നിങ്ങളെല്ലാവരും എന്റെ അടുക്കൽ വരുവിൻ; ഞാൻ നിങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാം. എന്റെ നുകം നിങ്ങളുടെ മേൽ ഏറ്റെടുത്ത്, സൗമ്യതയും വിനയവും ഉള്ള എന്നിൽ നിന്ന് പഠിക്കുക, നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന് നവോന്മേഷം ലഭിക്കും. എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ എന്റെ നുകം എളുപ്പവും എന്റെ ഭാരം ലഘുവും ആകുന്നു.
മോൺസിഞ്ഞോർ വിൻസെൻസോ പഗ്ലിയയുടെ സുവിശേഷത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യാഖ്യാനം

നാം കേട്ട സുവിശേഷം യേശുവിന്റെ ശിഷ്യന്മാരോടുള്ള വിടവാങ്ങൽ പ്രസംഗം തുടരുന്നു. അവൻ അവരെ വിട്ടുപോകാൻ പോകുന്നു, പക്ഷേ അവരോടുള്ള സ്നേഹം അവസാനിക്കുന്നില്ല. അവൻ അവരോട് പറയുന്നു: "എന്റെ കൽപ്പനകൾ സ്വീകരിക്കുകയും അവ പാലിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു." ഇത് വ്യക്തമായി തോന്നാവുന്ന ഒരു പ്രസ്താവനയാണ്: വാസ്തവത്തിൽ, ഒരാളുടെ പഠിപ്പിക്കലുകൾ പിന്തുടരുന്നത് പൊതുവെ ബഹുമാനത്തിന്റെയും അഭിനന്ദനത്തിന്റെയും അടയാളമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, സുവിശേഷം ജീവിക്കാൻ, ഔപചാരികമായ ബഹുമാനം മാത്രം പോരാ, ഒരുവന്റെ മുഴുവൻ ജീവിതത്തിലും സ്വയം ഉൾപ്പെടേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത യേശു അടിവരയിടുന്നു. ഇതിന് യേശു പറയുന്ന സ്നേഹം ആവശ്യമാണ്.ഒരു നിധി പെട്ടിയിൽ എന്നപോലെ യേശുവിന്റെ സ്നേഹം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന സുവിശേഷം, കാലാകാലങ്ങളിൽ മനുഷ്യരുടെ പെരുമാറ്റത്തെ നയിക്കുന്ന അനേകം പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നില്ല. യേശുവിന്റെ സ്നേഹം സുവിശേഷത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു, വാസ്തവത്തിൽ, ഈ സ്നേഹമാണ് കൽപ്പനകൾ പാലിക്കാനുള്ള കാരണം മാത്രമല്ല, കൽപ്പനകളുടെ സത്തയാണ്. ക്രിസ്ത്യാനി ആയിരിക്കുക എന്നതിനർത്ഥം ഒരു നാഗരികതയിലോ സംസ്കാരത്തിലോ, ഒരു ക്ലബ്ബിലോ അല്ലെങ്കിൽ ഏതെങ്കിലും സർക്കാരിതര സ്ഥാപനത്തിലോ യോഗ്യനായിരിക്കുക എന്നല്ല. നമ്മുടെ ജീവിതത്തെ യേശുവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാൻ സുവിശേഷം നമ്മോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു, പഴയ നിയമം ജ്ഞാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് ഇത് ഇതിനകം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്: "ജ്ഞാനം ഗംഭീരമാണ്, മങ്ങുന്നില്ല, അത് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവർക്ക് അത് എളുപ്പത്തിൽ കാണാനാകും, അത് സ്നേഹിക്കുന്നവർക്ക് അത് കണ്ടെത്താനാകും. കാരണം അവൾ അവളുടെ നിയമങ്ങൾ പാലിക്കുന്നു" (6,12.18). സ്വർഗ്ഗസ്ഥനായ പിതാവിന്റെ ഹൃദയത്തെയും സ്നേഹം ആകർഷിക്കുന്നുവെന്നും തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവനോട് അവൻ തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുമെന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് യേശു തുടരുന്നു. ഓരോ വിശ്വാസിയും ജീവിക്കാൻ വിളിക്കപ്പെടുന്ന ആത്മീയ അനുഭവമാണിത്. പന്ത്രണ്ടുപേരിൽ ഒരാളായ അപ്പോസ്തലനായ യൂദാസ്, തദ്ദിയൂസ് എന്ന കുടുംബപ്പേര്, എല്ലാവരോടും വ്യക്തമായും സ്വയം വെളിപ്പെടുത്താൻ അവനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു. സാധാരണ മിശിഹാ വിഭാഗങ്ങളുമായി ഇപ്പോഴും ചിന്തിക്കുന്ന പാവം യൂദാസ്! ഈ യൂദാസിന്റെ ചോദ്യത്തിന് യേശു നേരിട്ട് ഉത്തരം നൽകുന്നില്ല, പുനരുത്ഥാനശേഷം അവനെ കാണുന്നതിന്റെ അർത്ഥം വ്യക്തമാക്കാൻ അവസരം ഉപയോഗിക്കുന്നു: സുവിശേഷം പ്രാവർത്തികമാക്കാൻ സ്നേഹം അവനെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു, ശിഷ്യൻ യേശുവിന്റെയും പിതാവിന്റെയും ഭവനമായിത്തീരുന്നു: "ആരെങ്കിലും അവൻ സ്നേഹിക്കുന്നു, അവൻ എന്റെ വാക്ക് പാലിക്കും, എന്റെ പിതാവ് അവനെ സ്നേഹിക്കും, ഞങ്ങൾ അവന്റെ അടുക്കൽ വന്നു അവനോടുകൂടെ നമ്മുടെ ഭവനം ഉണ്ടാക്കും. സ്നേഹം നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ, സുവിശേഷം ഒരു നിശ്ശബ്ദ വചനമായിരിക്കും, കൂടാതെ മനുഷ്യർ ദൈവത്തിൽ നിന്ന് അകന്ന് തിന്മയുടെ തിന്മയും അക്രമാസക്തവുമായ ശക്തിയുടെ കാരുണ്യത്തിൽ തങ്ങളോടൊപ്പം തനിച്ചാകും. ഈ അപകടത്തെക്കുറിച്ച് യേശു ശിഷ്യന്മാർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുകയും അവർക്ക് ആശ്വാസകനെ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു. പിതാവ് തന്നെ അത് അവരുടെ ഹൃദയങ്ങളിലേക്ക് പകരും. ആത്മാവ് ചരിത്രത്തിലുടനീളം അവരെ അനുഗമിക്കും, അവരെ എല്ലാം പഠിപ്പിക്കുകയും തലമുറകളിലേക്ക് കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടേണ്ട വിലയേറിയ പൈതൃകമായ യേശുവിന്റെ വാക്കുകൾ ഓർമ്മിക്കുകയും ചെയ്യും. സുവിശേഷം കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ നമ്മെ സഹായിക്കുന്ന ആത്മാവിന്റെ പ്രവർത്തനത്തിലൂടെ, കർത്താവ് നമ്മുടെ ഇടയിൽ സന്നിഹിതനായിരിക്കുകയും മനുഷ്യരാശിയുടെ നന്മയ്ക്കായി പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

Ọ bụrụ na onye ọ bụla hụrụ m n'anya ọ ga-edebe okwu m

Oziọma (Mt 11:25-30)

N’oge ahụ, Jizọs sịrị: “Ana m eto gị, Nna, Onyenwe eluigwe na ụwa, n’ihi na i zonahụwo ndị maara ihe na ndị mmụta ihe ndị a, i kpughewokwara ha ụmụntakịrị. Ee, Nna, n’ihi na i kpebiela otu a n’obiọma gị. Ihe niile ka Nna m nyere m; ọ dịghịkwa onye maara Ọkpara ahụ ma e wezụga Nna ahụ, ọ dịghịkwa onye maara Nna ahụ ma e wezụga Ọkpara ya na onye ọ bụla Ọkpara chọrọ ikpughere ya. Bịakwutenụ m, unu niile ndị ike gwụrụ na ndị eboro ibu dị arọ, m ga-emekwa ka unu zuru ike. Werenụ yoke m n’olu unu, mụtakwanụ ihe n’aka m, bụ́ onye dị nwayọọ, dịkwa umeala n’obi, ma unu ga-enweta ume maka ndụ unu. N’ihi na yoke m adịghị mfe, ibu m dịkwa mfe.”
Nkọwa nke Oziọma nke Monsignor Vincenzo Paglia

Oziọma anyị nụrụ gara n'ihu n'okwu nlelị Jizọs gwara ndị na-eso ụzọ ya. Ọ na-achọ ịhapụ ha, ma ịhụnanya o nwere n’ebe ha nọ adịghị akwụsị. Ọ sịrị ha: “Onye ọ bụla nke na-anabata ihe m nyere n’iwu ma na-edebe ha bụ onye hụrụ m n’anya. Ọ bụ okwu nwere ike iyi ihe doro anya: n'ezie, ịgbaso ozizi mmadụ na-abụkarị ihe àmà nke nkwanye ùgwù na ekele. Otú ọ dị, Jizọs na-emesi ya ike na ibi ndụ n'Oziọma ahụ, nkwanye ùgwù nkịtị ezughị, ọ dị mkpa ka mmadụ tinye aka na ndụ ya dum. Nke a na-achọkwa ịhụnanya Jizọs na-ekwu banyere ya.Oziọma, bụ́ nke nwere ịhụnanya Jizọs dị ka à ga-asị na ọ dị n’igbe akụ̀, atụpụtaghị otu n’ime ọtụtụ echiche ndị na-eduzi omume ụmụ mmadụ site n’oge ruo n’oge. Ozioma ahu nwere ihunanya Jisos.N'ezie, ihunanya nka abugh nani ihe kpatara idobe iwu-nsọ, kama isi ihe nke iwu-nsọ ahu. Ịbụ Onye Kraịst apụtaghị ịbụ onye na mmepeanya ma ọ bụ omenala, otu klọb ma ọ bụ òtù ọ bụla na-abụghị nke gọọmentị n'agbanyeghị na o tozuru oke. Oziọma ahụ na-arịọ anyị ka anyị jikọta ndụ anyị na Jizọs.Agba Ochie achọpụtalarị nke a n'ihe gbasara amamihe: “Amamihe mara mma, ọ dịghịkwa ada ada; n’ihi na ya onwe ya bụ idebe iwu ya” (6,12.18). Jizọs gara n'ihu site n'ikwu na ịhụnanya na-adọtakwa obi Nna nke bi n'eluigwe, ya onwe ya ga-egosipụtakwa onwe ya n'ihu onye hụrụ ya n'anya. Ọ bụ ahụmihe nke mmụọ ka a na-akpọ onye ọ bụla kwere ekwe ibi ndụ. Judas onyeozi, otu n’ime mmadụ iri na abụọ ahụ, aha ya bụ Tadiọs, gwara ya ka o kpugheere onye ọ bụla onwe ya n’ụzọ pụtara ìhè. Judas dara ogbenye onye ka na-eche echiche na ụdị Mesaịa nkịtị! Jizọs azaghị ajụjụ a Judas kpọmkwem, kama ọ na-eji ohere ahụ mee ka o doo anya ihe ịhụ ya mgbe mbilite n'ọnwụ gasịrị: ịhụnanya na-akpali ya itinye Oziọma ahụ n'ọrụ, onye ahụ na-eso ụzọ wee ghọọ ebe obibi nke Jizọs na Nna: "Ọ bụrụ na onye ọ bụla. ọ hụrụ n’anya, ọ ga-edebekwa okwu m, Nna m ga-ahụkwa ya n’anya, anyị ga-abịakwutekwa ya mee ka anyị na ya biri.” Ọ bụrụ na ịhụnanya na-efu, Oziọma ahụ ga-abụ okwu dị jụụ na ndị mmadụ ga-ahụ onwe ha naanị ha na onwe ha, n'ebe dị anya n'ebe Chineke nọ, na n'ebere nke ike ọjọọ na ime ihe ike nke ihe ọjọọ. Jizọs dọrọ ndị na-eso ụzọ ya aka ná ntị banyere ihe egwu a ma kwere ha nkwa Onye nkasi obi. Nna n’onwe ya ga-awụsa ya n’ime obi ha. Mụọ ahụ ga-eso ha n’akụkọ ihe mere eme nile, na-akụziri ha ihe nile na icheta okwu Jizọs ndị bụ ihe nketa dị oké ọnụ ahịa a ga-ebuga site n’ọgbọ ruo n’ọgbọ. Site n'omume nke Mmụọ Nsọ nke na-enyere anyị aka ịghọta Oziọma ahụ nke ukwuu, Onye-nwe na-aga n'ihu na-anọ n'etiti anyị ma na-arụ ọrụ maka ọdịmma nke mmadụ.